Coraz bardziej popularne w zakresie projektowania wnętrz prywatnych staje się korzystanie z usług projektantów i architektów wnętrz. Projekt naszego wymarzonego wnętrza wymaga nie tylko odpowiednich nakładów finansowych, ale też niezbędne będzie poświęcenie swego cennego czasu na zdiagnozowanie osobistych upodobań oraz przyzwyczajeń.
Cechą charakterystyczną dobrego projektanta będzie to, iż na wstępnych spotkaniach starał się on będzie jak najwięcej dowiedzieć o upodobaniach swego klienta. Taka wstępna rozmowa z inwestorem pozwala nakreślić wstępny charakter oraz kształt danego projektu. W niniejszym artykule przybliżone zostaną cechy charakterystyczne kilku podstawowych styli często stosowanych w projektowaniu wnętrz.
Styl skandynawski
Styl skandynawski rozsławiony został na początku XX wieku przez szwedzkiego malarza i projektanta wnętrz Carla Ralssona. Od tamtego czasu styl ten cieszy się niesłabnącą popularnością, co więcej zdobywa nowych wielbicieli. Jego fenomen polega na uniwersalności zastosowania. Jest to styl, który sprawdzi się w wielkomiejskich mieszkaniach jak i willach na uboczu miasta. Cechy stylu skandynawskiego to prostota i naturalność. Styl skandynawski to naturalne materiały: drewno, kamień, raczej stonowane kolory: biele, szarości, przywiązanie wagi do detali, oraz wrażenie surowości wnętrza. Jest to styl, gdzie wrażenia estetyczne są tak samo ważne jak funkcjonalność wnętrza. Meble są lekkie, często ażurowe co wzmacnia wrażenie lekkości i przestrzenności. W ramach stylu skandynawskiego wyróżnić można styl szwedzki, fiński oraz duński, ale różnice między nimi są już bardzo subtelne. Styl duński to przede wszystkim biel , łagodność, romantyzm. Cechą charakterystyczną fińskiego designu jest zestawienie bieli i czerni, natomiast styl szwedzki uważany jest za najbardziej minimalistyczny. Wspólnym mianownikiem styli skandynawskich jest przyjazność i naturalność wnętrz i mebli. Blade odcienie szarości,bieli czy beży harmonizują z ciemnymi odcieniami hebanu czy grafitu. Mebli jest niewiele, ale oprócz swej podstawowej funkcji stanowią one również elementy dekoracyjne na połaciach ścian. 
Styl minimalistyczny
Źródeł tego stylu należy szukać w Japonii, a hasła go charakteryzujące to: wyciszenie, prostota i perfekcja. Naczelną zasadą jest: ‘Im mniej tym lepiej’. Minimalizm wykorzystuje jak najprostsze, geometryczne formy. Brak zbędnych ozdób i elementów przyciągających uwagę pozwala wydobyć przestronność nawet niewielkiego z pozoru wnętrza. Do wnętrz utrzymanych w stylu minimalistycznym najlepiej pasują jasne jednolite kolory, czy to w odcieniach neutralnych jak biel czy beż, czy intensywnych jak np. pomarańcz czy czerwień.
Styl nowoczesny
Cechami charakterystycznymi są prostota, oszczędność form oraz wykorzystanie nowoczesnych materiałów oraz nowych technologii. Styl nowoczesny likwiduje oczywiste podziały we wnętrzu jakimi są ściany oraz tworzy przestrzenie otwarte. W ramach przestrzeni otwartej poszczególne strefy są sygnalizowane za pomocą koloru czy materiałów. W stylu nowoczesnym bardzo ważnym elementem jest oświetlenie, stanowiące element wręcz dekoracyjny. Przez zastosowanie wielu źródeł światła tj: reflektorów, halogenów, kinkietów ściennych możemy nie tylko powiększyć optycznie pomieszczenie, ale też podkreślić walory danego wnętrza oraz stworzyć odpowiedni klimat dla konkretnych stref funkcjonalnych.
Styl rustykalny
Propaguje zwrot w stronę natury. Podkreśla szlachetność, swojskość i przytulność. Styl ten jest prosty, ciepły i wprowadza pogodny nastrój do wnętrza. Cechy charakterystyczne to pastelowe kolory na ścianach, duża ilość drewna we wnętrzu – często przecieranego, ługowanego czy bejcowanego na kolor lekko różniący się od naturalnego zabarwienia drewna. Styl rustykalny to także wykorzystanie wzorów na tkaninach takich jak: kratka, paski czy elementy roślinne. Charakterystyczna jest ciepła paleta barw zaczerpnięta z natury: biel ścian, brąz drewna, barwy gliny i drewna. Styl rustykalny często kojarzony jest błędnie z drewnianymi zdobnymi kredensami czy porcelanowymi kurkami w łazience, które pochodzą ze stylu retro. Natomiast w stylu rustykalnym dodatki i ozdoby są raczej symboliczne i w dużej mierze są to tkaniny tj. serwety czy zasłony.
Styl kolonialny
Bazą dla tego stylu są kolory ziemi, naturalne materiały oraz proste formy, natomiast celem jest dążenie do oddania klimatu tropików. Meble kolonialne zazwyczaj są masywne i trwałe, a wykończenie ich powierzchni ma świadczyć o ich historii. W tym celu wykonywane różne zabiegi postarzające, łącznie z imitacją otworów po kornikach. Styl kolonialny wykorzystuje ciemne, egzotyczne gatunki drewna jak wenge, mahoń, palisander czy teak. Popularne są materiały naturalne takie jak ratan, bambus czy wiklina.
Styl eklektyczny
Charakteryzuje się swobodą łączenia elementów stylowych z nowoczesnymi. Odnaleźć w nim można funkcjonalność stylu nowoczesnego połączoną z sentymentalnym spojrzeniem na zabytkowe pamiątki. Jako, że styl eklektyczny łączy w sobie elementy innych styli dobrze jest zastosować w miarę neutralne tło jak np. białe ściany, czy stonowane podłogi, które jednocześnie wyeksponują sprzęty i nie będą zbyt absorbującymi elementami. Urządzanie wnętrza w tym stylu wymaga sporo zręczności i wyczucia, gdyż łatwo jest wytworzyć wrażenie niespójności i bałaganu.
Jedyną rzeczą jaka może nas ograniczać w zakresie projektowania wnętrz są granice naszej własnej wyobraźni. W końcu reguły są po to, aby je łamać tylko najpierw trzeba się z nimi zapoznać.