“Zapewni dużo przyjemności, ale jeszcze więcej kłopotów” – słyszymy, planując budowę tarasu w naszym domu. Boimy się, że powierzchnia nie będzie szczelna, a woda zawsze znajdzie sobie lukę, więc przecieki, zawilgocone ściany, pleśnie i grzyb mamy gwarantowane. Jak wykonać dobrą hydroizolację tarasu, by służył przez lata?

Najnowsze pokrycia w technologii EPDM i wzmocnione żywicą polimerową sprawdzają się na dachach płaskich i tarasach na całym świecie. Jest to inwestycja kosztowna, ale warta swojej ceny.

Hydroizolacja ma zapobiec wnikaniu wody i wilgoci w głąb konstrukcji. Na doskonałej szczelności zależy zarówno inwestorom, którzy planują zwykły taras, jak i tym, których taras jest jednocześnie dachem płaskim. Część z nich planuje nawet posadzenie na takim tarasie roślin. W każdej z tych sytuacji najlepiej sprawdzają się membrany EPDM i elastyczne hydroizolacje na bazie mineralnej z dodatkiem polimerów (jak żywica polimerowa). Słowo “elastyczne” jest tu kluczowe, ponieważ dawniej stosowane, sztywne powłoki pękały i otwierały drogę dla wody.

Na dobry początek:
  • planując hydroizolację, zwróćmy uwagę usytuowanie tarasu – czy będzie o zlokalizowany na gruncie czy nadziemny, jeśli planujemy taras naziemny – pamiętajmy o ochronie przed wilgocią pochodzącą z gruntu (ułożenie specjalnej warstwy odseparowującej); jeśli będziemy mieć taras nad pomieszczeniem ogrzewanym – wykonajmy izolację przeciwwodną płyty konstrukcyjnej, która pełni wówczas funkcję paroizolacji
  • musimy zapewnić odpowiednie spadki – co najmniej 2-procentowe, odprowadzające z tarasu nadmiar wody
  • weźmy pod uwagę obciążenia tarasu (materiał, z których wykonamy hydroizolację, a także posadzki, balustrady, ewentualne rośliny, system oświetlenia) – w zależności od obciążenia, odpowiednio zaprojektowana, wykonana i wzmocniona musi być konstrukcja
  • przed rozpoczęciem prac hydroizolacyjnych, musimy przygotować taras – wyrównać i wyszpachlować ściany, obudować attykę (jeśli taras jest dachem), wykonać odwierty na wpusty rynien
  • pamiętajmy, że im większa uszczelniana powierzchnia – tym bardziej elastyczna musi być izolacja, bądźmy wyczuleni na miejsca, gdzie występują naprężenia konstrukcyjne (połączenie podłogi ze ścianą domu lub ścianką attykową), punkty newralgiczne to narożniki czy miejsca obróbki blacharskiej
  • dobierając materiały i system odwodnienia – sprawdzajmy skład, by uniknąć korozji chemicznej, np. metalowe części nie mogą mieć styczności z polimerami czy cementem
Jak odprowadzić wodę z tarasu?

Dwa najbardziej popularne sposoby odprowadzenia nadmiaru wody z tarasu to powierzchniowy i drenażowy. Pierwszy sprawdza się na balkonach, ale tarasy wymagają solidnego drenażu, ponieważ zwykle są to większe powierzchnie, nieosłonięte dachem.

  1. Powierzchniowy – układ zespolony, zakładający uszczelnienie podpłytkowe na płycie konstrukcyjnej przy zachowaniu spadku, w tym przypadku stosuje się elastyczne mikrozaprawy, a warstwę ochronną tworzy najczęściej okładzina ceramiczna
  2. Drenażowy – zakłada, że część wody wnika w specjalną warstwę drenującą (np. jastrych wodoprzepuszczalny), która odprowadza wodę poza konstrukcję, wykończeniem może być w tym wariancie płytka ceramiczna, płyta betonowa na specjalnych podstawkach lub warstwie płukanego żwiru
Najnowcześniejszy system hydroizolacji

Jeśli zależy nam na solidnym uszczelnieniu tarasu – wybierzmy wariant drenażowy z zastosowaniem technologii EPDM. Całą powierzchnię tarasu obłóżmy folią EPDM, a dodatkowo wszystkie newralgiczne, trudno dostępne miejsca – łączenia ze ścianami, barierkami – pokryjmy żywicą polimerową. Co to za materiały?

Membrana EPDM to polimerowe tworzywo sztuczne, które w procesie wulkanizacji przyjmuje postać trójwymiarowej sieci nadcząsteczkowej

  • w efekcie folia EPDM to produkt bardzo wytrzymały, odporny na warunki atmosferyczne (promieniowanie UV, różnice temperatur)
  • zachowuje elastyczność nawet przy -40 °C
  • stosowana na szeroką skalę do izolacji zbiorników wodnych, obiektów retencyjnych, oczyszczalni, kąpielisk, stawów rybnych, zbiorników ozdobnych czy oczek wodnych

Żywica polimerowa to substancja płynna, półpłynna lub mająca konsystencję miękkiego ciała stałego, w połowie lat 60. zawojowała budownictwo i jest stosowana do uszczelniania izolacji na dachach płaskich na całym świecie, dwie najważniejsze cechy: jest wytrzymała i odporna na czynniki zewnętrzne

  • odporna na mróz, deszcz, zmiany temperatur, zachowuje szczelność, nie wymaga konserwacji
  • odporna na czynniki mechaniczne i chemiczne
  • stosunkowo cienka powłoka wobec uzyskanej wytrzymałości i odporności
  • płynna konsystencja (wzmocniona włóknem) – pozwala na wykonanie ciągłej, płaskiej powłoki
  • o skali wytrzymałości niech świadczy fakt, że stosuje się ją m.in. w lotnictwie, żeglarstwie i motoryzacji (elementy samolotów Boeing i bolidów Formuły 1, pokrycia łodzi, jachtów, kajaków)

Na co zwrócić szczególną uwagę podczas wykonywania hydroizolacji:

  • projekt budynku powinien zawierać wszelkie detale konstrukcyjne tarasu – przedstawione na dokładnych rysunkach
  • nie warto zlecać prac ekipie budowlanej, która nie specjalizuje się w wykonaniu tarasów, wybierzmy firmę z wieloletnim doświadczeniem i dającą gwarancje na wykonane prace (nawet 10-letnią)
  • korzystajmy z materiałów, proponowanych w projekcie, tańsze zamienniki nie zagwarantują dobrej izolacji
  • wsiąkająca w warstwę konstrukcyjną woda, zacieki, grzyby, pleśń generują spore straty, remonty są skomplikowane i kosztowne
Ile kosztuje wykonanie hydroizolacji?

Jeśli planujemy hydroizolację z folii EPDM z użyciem żywicy zbrojonej włókniną, z wykonaniem izolacji ścianek attykowych i ścian domu (do wys. ok. 50 cm), musimy być przygotowani na wydatek 320-450 zł/mkw. Rozmawiając z wykonawcą ustalmy dokładnie zakres prac (czy proponowana cena zawiera ewentualne przygotowanie ścian i podłoża, izolację mocowania balustrady do attyki czy wykończenie dekarskie).